De Manx is een rustige kat die meestal erg goed met iedereen kan opschieten en je jarenlang liefdevol gezelschap zal bieden.
De Manx is een van de oudst bekende kattenrassen.
Gewicht:
Mannetje: gemiddeld: 3,5-5,5 kilo.
Vrouwtje: gemiddeld: 3,5-5,5 kilo.
Oogkleur:
Amber, koper, groen, goud, hazelnootbruin, oranje, geel
Verwachtingen:
Levensverwachting: 9-13 jaar.
Sociaal/ behoefte aan aandacht: Gemiddeld
Neiging tot verharen: Gemiddeld
Vacht:
Lengte: Kort, Lang
Kenmerken: Stijl
Kleuren: Wit, blauw, zwart, rood, crème, zilver, schildpad, crèmekleurig blauw, bruin
Patroon: Effen kleur, schildpad, tweekleurig, driekleurig/calico, cypers, gevlekt, rookkleur, donker
Kleiner risico op allergische reacties: Nee
Algemene behoefte aan verzorging: Gemiddeld, hoog
Cluberkenning:
Erkenning door kattenverenigingen:
CFA, ACFA, FIFe, TICA
Prevalentie: Zeldzaam
De Manx is een middelgrote kat, maar ze is gedrongen en heeft zware botten. De Manx kan groter lijken dan ze is. Liefhebbers realiseren zich misschien niet hoe zwaar ze eigenlijk kan zijn wanneer ze volwassen is.
De Manx is een bolle kat met een ronde kop, ronde ogen, een ronding bij de snorhaarkussentjes en een ronde stuit. De oren hebben van achteren gezien de vorm van een schommel. Het achterlijf van de Manx is hoger dan de schouders, wat duidelijk te zien is wanneer ze staat.
Bij de staartloze Manx glijdt je hand zo over de stuit, zonder te stoppen en zonder enig uitsteeksel te voelen. Deze katten worden Rumpy's genoemd. Niet elke Manx is volledig staartloos. Sommige Manxkatten worden Stumpy's genoemd omdat ze een klein stompje als staart hebben. Andere worden Rumpy Risers genoemd omdat het kleine staartje omhoog komt wanneer je met de hand rond de stuit aait. Als een Rumpy Riser ouder wordt, raakt dit staartje bedekt door een vetkussentje en komt het niet meer omhoog bij het aaien. Sommige Manxkittens worden geboren met complete staarten, sommige dan weer met halve staarten.
De Manx heeft kort haar, wat tegelijk een dubbele vacht vormt. Daardoor is het haar dik en dicht. Sommige kattenregisters erkennen ook de langharige Manx. Sommigen geven de langharige versie de aparte rasnaam Cymric, anderen noemen haar gewoon de langharige Manx.
Persoonlijkheid:
De Manx is een rustige, lieve kat. Ze lijkt zich nooit ergens druk over te maken. Ze is een liefdevolle metgezel en houdt ervan om in het gezelschap van mensen te zijn.
Samenleven:
De voeding van een Manx moet strikt worden gedoseerd om haar in goede conditie te houden. Ze hebben vaak een enorme eetlust en kunnen vrij snel overgewicht krijgen.
Ondanks haar tamelijk rustige karakter, houdt de Manx van rennen en spelen. Ze heeft een eigenaardige tred en lijkt op een bowlingbal die door de kamer rent.
Vanwege de dubbele vacht moeten de haren dagelijks worden verzorgd. Een flinke borstelbeurt is belangrijk om de vacht in goede conditie te houden, omdat de ondervacht na verloop van tijd te dicht wordt als het borstelen wordt verwaarloosd. Als je Manx in de rui is, moet je bijzondere aandacht besteden aan het kammen.
Geschiedenis:
De Manx is een van de oudst bekende kattenrassen. De oorsprong van dit ras wordt omringd door veel prachtige legendes. De meest interessante, maar genetisch gezien ook minst accurate, is dat de Manx lag te slapen toen Noach alle dieren de ark in riep. Ze ontwaakte net toen Noach de deur van de ark sloot. Hoewel ze net op tijd de ark binnenkwam, sloot Noach per ongeluk de deur met haar staart ertussen, waardoor ze deze volledig verloor. Volgens een andere legende zou het ras afkomstig zijn van een van de schepen van de Spaanse Armada die in 1588 voor de kust van het eiland Man zonk.
De ware oorsprong van de Manx heeft waarschijnlijk meer te maken met handelsschepen die van Fenicië naar Japan voeren. Het is mogelijk dat deze zeelieden op hun reis enkele Japanse stompstaartkatten hebben opgepikt om als muizenjagers in te zetten zonder dat ze de intentie hadden om een nieuw kattenras in te voeren.
De eerste Manxkampioen heette Bonhaki. Deze zilveren cyperse Manx kreeg deze eer toebedeeld in Londen, zo rond 1900. De Manx wordt in de Verenigde Staten gefokt sinds het begin van de jaren 30 en de eerste grote Amerikaanse Manxkampioen werd in 1951 uitgeroepen.
