Ideaal voor hondenbezitters die een hond van gemiddelde grootte willen die intelligent en actief is. De Portugese Waterhond heeft veel fysieke activiteit nodig en geeft er de voorkeur aan om bij zijn baasje te zijn.
Portugese Waterhonden werden van oorsprong gebruikt om vissen in het net te drijven en kapotte netten en visgerei dat overboord viel, op te halen.
Eigenschappen:
hangoren (van nature)
Verwachtingen:
Energieniveau: zeer energiek
Levensduur: 10-14 jaar
Neiging tot kwijlen: laag Neiging tot snurken: laag
Neiging tot blaffen: gemiddeld
Neiging tot graven: laag Sociale/Aandachtsbehoeften: hoog
Fokdoel:
hulphond voor vissers
Vacht:
Lengte: gemiddeld
Eigenschappen: krullend
Kleuren: wit, zwart, bruin, effen of met wit
Totale behoefte aan verzorging: hoog
Officieel erkend:
Gangbaarheid: matig
Portugese Waterhonden zijn honden van gemiddelde grootte en ze wegen tussen de 15 en 25 kg.
Reuen zijn 50-55 cm tot de schouder; teefjes zijn kleiner: 45 tot 50 cm hoog. Het lijf is goed gespierd en gebouwd om te werken. De kop is langer dan de snuit en de oren hangen naar beneden. Waterhonden zijn over het algemeen met 1 tot 2 jaar volgroeid, hoewel ze hun uiteindelijke omvang bereiken als ze 6 tot 8 maanden zijn.
De Portugese Waterhond kent twee vachtvariaties. De een heeft compacte krullen en de ander is golvend met een lichte glans. Deze honden hebben geen ondervacht en verharen niet. Ze worden getrimd in hetzij de 'leeuwendracht' (geschoren snoet en achterhand) hetzij de 'Retriever clip' (haar overal even lang getrimd tot ongeveer 1,5 cm). De vachtkleur is zwart, wit of diverse tinten bruin. Combinaties van zwart of bruin met wit komen ook voor. Honden met zwart, wit of zwart met wit haar hebben een blauwige huid.
De Portugese Waterhond moet regelmatig verzorgd worden om te voorkomen dat de vacht gaat vilten en klitten. Dagelijks borstelen en kammen wordt sterk aangeraden. Verder moeten ze vaak gebaad en getrimd te worden. Dit is een arbeidsintensieve hond.
Persoonlijkheid:
Portugese Waterhonden zijn actieve honden die, gezien hun werkgeschiedenis, veel beweging nodig hebben. Hoewel ze een onafhankelijk aard hebben, zijn het geen goede kennelhonden en geven ze er de voorkeur aan om bij hun baasje te zijn. Waterhonden zijn erg intelligent en ze moeten bezig gehouden worden om te voorkomen dat ze destructief gedrag gaan vertonen, zoals kauwen en graven. Ze moeten in een grote, omheinde achtertuin gehouden worden om te voorkomen dat ze gaan zwerven.
Waterhonden zijn erg slim en onafhankelijk. Ze hebben tijd in de buitenlucht nodig en, zoals hun naam al aangeeft, zijn ze dol op water.
Verzorging:
Portugese Waterhonden hebben veel interactie met mensen nodig. Ze dulden andere honden en katten goed als ze met hen zijn opgegroeid. Andere huisdieren zoals knaagdieren, vogels en reptielen, moeten echter buiten hun bereik worden gehouden.
Sommige fokkers prijzen Portugese Waterhonden aan als hypoallergeen, omdat ze niet verharen. Of deze beschrijving klopt, is afhankelijk van de persoon en zijn of haar gevoeligheid. Ga, voordat jeu gaat investeren in een waterhond, met de allergische persoon naar de fokker toe en laat hem de honden aaien etc. om de mate van tolerantie te bepalen.
Portugese Waterhonden zijn ideaal voor baasjes die een actieve hond van gemiddelde grootte willen. Het zijn goede waakhonden, maar door hun omvang zijn ze niet geschikt als bewakingshond. Portugese Waterhonden wantrouwen vreemden.
Portugese Waterhonden leven doorgaans 10 tot 14 jaar.
Geschiedenis:
De Portugese Waterhond is een oud ras, waarvan vermoed wordt dat het rond 700 v. Chr. in de centraal Aziatische steppen is ontstaan. Hoe ze in Portugal terecht zijn gekomen is een punt van discussie: volgens de één zijn ze meegebracht door de Berbers (die in latere eeuwen de Moren werden), volgens de ander door de Goten. De laatste mogelijkheid is iets waarschijnlijker omdat de Poedel afstamt van de honden van de Ostrogoten, en de Poedel en de Portugese Waterhond veel overeenkomsten hebben.
Portugese Waterhonden werden gebruikt om vissen in het net te drijven en kapotte netten en visgerei dat overboord viel, op te halen; ze traden ook op als koeriers tussen vissers onderling en tussen schip en land. Toen de visserij aan het begin van de 20e eeuw terugliep, was het ras hetzelfde lot toebedeeld als de Portugese vissers. In de jaren dertig zette Dr. Vasco Bensuade zich als eerste in om het ras te redden. In 1958 werden twee Portugese Waterhonden naar de Verenigde Staten gebracht in een zeldzaam uitwisselingsfokprogramma. De populariteit van de Waterhond groeide langzaam maar gestaag. Op 1 januari 1984 werd de Portugese Waterhond opgenomen in de categorie werkhonden van de Amerikaanse Kennel Club.
Portugese Waterhonden blinken uit in gehoorzaamheid en behoren tot de werkhonden. De Portugese Waterhond is een geweldige, actieve gezelschapshond.
