Het kleine formaat van de Yorkshire terriër verhult zijn ware karakter, dat energiek, pittig en dominant is. Yorkies zijn aanhankelijk, maar ze willen ook veel aandacht; het ras is een goede keuze voor iemand die dol is op een hond.

Yorkshire terriërs zijn uitstekende waakhonden. Maar ze kunnen kortaf zijn naar andere kinderen als ze niet respectvol of zachtaardig behandeld worden. Sommige kunnen ook agressief zijn naar andere kleine dieren, maar sommige Yorkies leven vrij vreedzaam met andere honden en zelfs katten.

Yorkshire terriërs kunnen blaffen, maar het is mogelijk om ze te trainen om niet overmatig te blaffen. Sommige kunnen ook koppig zijn met zindelijkheidstraining.

Omdat ze zo klein zijn, hebben Yorkshire terriërs niet veel ruimte nodig om te bewegen. Ze kunnen ook zindelijk gemaakt worden; daardoor zijn het uitstekende honden voor in een appartement, maar ze genieten ook van wandelingen buitenshuis.

Yorkshire terriërs verharen weinig, maar hun vacht heeft regelmatige verzorging nodig om deze in goede conditie te houden en er mooi uit te laten zien. Als ze geknipt worden, is kammen of borstelen minstens wekelijks nodig. Als de vacht lang is, zijn er veel meer uren verzorging nodig en af ​​en toe een professionele trimbeurt.

Het ras is gevoelig voor kou en heeft snel last van verkoudheid, dus Yorkies moeten beschermd worden tegen slecht weer. Als ze buiten wandelen als het koud is, is een hondenjas aan te raden.

De Yorkshire terriër werd ontwikkeld in Yorkshire, Engeland, tijdens het Victoriaanse tijdperk. Men denkt dat het ras afstamt van verschillende andere terriërs, waaronder de Maltezer, de black & tan Manchester en de Dandie Dinmont terriër, evenals van enkele rassen die inmiddels zijn uitgestorven, zoals de Clydesdale terriër.

Andere historische informatie over het ras is onzeker of tegenstrijdig. Sommigen geloven dat de honden werden gefokt door arbeiders in Noord-Engeland die niet gemakkelijk grote honden konden houden, maar toch een pittige metgezel wilden. Andere bronnen zeggen dat de Yorkie werd gefokt om ratten te vangen die mijnschachten teisterden en als hond om dassen- en vossenholen binnen te dringen. Nog een andere theorie is dat Schotten die in wolfabrieken in Yorkshire werkten, het ras hebben ontwikkeld.

De oorspronkelijke Yorkshire terriërs waren groter dan die van nu. Door selectief fokken werden de honden kleiner en werden ze een hond die in de mode was om te bezitten. In de Verenigde Staten verscheen het ras voor het eerst op shows aan het einde van de 19e eeuw. Tegenwoordig is de Yorkie voornamelijk een verwend gezelschapsdier en schoothondje.