Bekijk voeding voor jouw huisdier
Bekijk voeding voor jouw huisdier
Bekijk voeding voor jouw huisdier
Is je hond zich voortdurend aan het likken en krabben? Begint hij zijn vacht te verliezen? Zo ja, dan heeft hij misschien last van schurft. Hoewel er meerdere aandoeningen zijn die je hond jeuk kunnen bezorgen, is het belangrijk om goed geïnformeerd te zijn over schurft. Schurft is een aandoening die normaal gesproken goed behandeld kan worden, maar het kan besmettelijk en soms ernstig zijn. Lees verder om meer te weten te komen over schurft en hoe je je hond kan helpen als hij jeuk heeft.
Wat is schurft?
Simpel gezegd is schurft een huidaandoening die veroorzaakt wordt door mijten. Dit zijn kleine parasitische spinachtigen die nauw verwant zijn aan teken. Er zijn drie belangrijke soorten schurft bij honden: demodectische schurft, wat niet besmettelijk is, en sarcoptische schurft en cheyletiella, die allebei besmettelijk zijn voor honden en voor mensen.
Demodectische schurft
Dit type schurft wordt veroorzaakt door Demodex-mijten, die in de huid in haarfollikels van je hond leven.
Demodex-mijten zijn bij een klein aantal honden en mensen te vinden, maar ze worden meestal onder controle gehouden door het immuunsysteem. Demodectische schurft treedt op wanneer het immuunsysteem er niet in slaagt de mijten te verhinderen zich voort te planten. Het groeiende aantal mijten zorgt dan voor haarverlies en jeuk.
Dit kan gebeuren bij honden met een verzwakt immuunsysteem, zoals bij sommige soorten kanker en infecties, of omdat de hond jong is en het immuunsysteem nog in ontwikkeling is. Er zijn enkele hondenrassen, zoals Staffordshire en Engelse Bull Terriërs, die een genetische aanleg hebben voor Demodex, mogelijk omdat hun immuunsysteem genetisch verzwakt is.
Je begrijpt nu waarom Demodex vooral voorkomt bij zieke en oudere honden, jonge puppy's en bepaalde rassen.
Hoewel demodectische schurft normaal gesproken niet besmettelijk is, kunnen moeders het doorgeven aan hun puppy's, aangezien ze zo nauw met elkaar in contact zijn. Hoewel elke puppy op deze manier Demodex op kan lopen, zijn het vooral puppy's van bepaalde rassen met aanleg die last krijgen van schurft.
Demodex is normaal gesproken vrij gemakkelijk te behandelen, maar het hangt ervan af of er ook een onderliggend medisch probleem aanwezig is.
Sarcoptische schurft
Dit type schurft wordt veroorzaakt door de Sarcoptes scabiei-mijt – dezelfde mijt die schurft bij mensen veroorzaakt. Deze mijten graven zich in onder de huid en veroorzaken extreme jeuk. Bij dit type schurft is haarverlies meestal het gevolg van onophoudelijk krabben en kauwen en niet van de schurft zelf.
Hoewel sarcoptische schurft goed te behandelen is, is het erg besmettelijk, ook voor mensen en andere huisdieren. Als je hond met deze soort schurft gediagnosticeerd wordt, moet je jezelf en je familie goed in de gaten houden. Let op jeukende plekjes op de huid en laat je dokter weten dat je hond sarcoptische schurft heeft.
Cheyletiella-mijten
Een infectie met deze mijt wordt ook wel 'wandelende roos' genoemd, want zo ziet het eruit! Deze mijten veroorzaken in het begin zelden jeuk, maar als de besmetting niet gestopt wordt, kunnen er roodheid, jeuk en haarverlies optreden. Als je zelf last krijgt van jeukende huid, moet je je eigen dokter over de diagnose van je hond vertellen.
Tekenen en symptomen van schurft bij honden
Hier volgen enkele tekenen dat je hond last heeft van schurft:
- Roodheid, uitslag en jeuk
- Haaruitval
- Zweren en laesies
- Korstjes en schilfers op de huid
Hoewel alle soorten schurft jeuk en haarverlies kunnen veroorzaken, tasten ze vaak andere zones van het lichaam aan. Cheyletiella ziet er vaak uit als roos, voornamelijk op de rug. Demodex veroorzaakt meestal eerst haarverlies op de kop en de poten. Sarcoptes houdt meer van de oksels en de oorflappen. Hoewel dit geen vaste regels zijn, kunnen de verschillen de dierenarts een goede aanwijzing geven.
De diagnose
De dierenarts zal een aantal tests uitvoeren, te beginnen met schraapsels van de huid en haarplukken. Ook kan hij bloed- en urineonderzoeken uitvoeren om andere oorzaken van de jeuk en het haarverlies uit te sluiten, zoals allergieën of spijsverteringsproblemen.
De behandeling
De behandeling varieert al naar gelang het type schurft.
Sarcoptische schurft behandelen
In het verleden was schurft moeilijk te behandelen. Er waren chemische spoelingen voor nodig waar niemand blij van werd. Gelukkig zijn er tegenwoordig meerdere spot-ons en orale medicijnen beschikbaar die de meeste Sarcoptes-besmettingen snel en effectief genezen.
Demodectische schurft behandelen
Een lokale Demodex-infectie op slechts één of twee plekken gaat meestal vanzelf weer over. Er is dan geen behandeling nodig. Als je hond echter een verzwakt immuunsysteem heeft, kan hij dermodicose ontwikkelen, wat veel moeilijker te behandelen is. De dierenarts zal misschien ook enkele tests willen uitvoeren om te bepalen waarom je dog er last van heeft gekregen. Ook hier geldt dat moderne behandelingen veel eenvoudiger zijn dan die uit het verleden, maar bij ernstige infecties zal de dierenarts misschien een combinatie van behandelingen willen proberen.
Cheyletiella behandelen
Deze mijten reageren vaak goed op medicinale shampoos. Je zal je hond een aantal keer moeten herhalen om net uitgekomen mijten te doden. Er zijn ook verschillende sprays en spot-ons om 'wandelende roos' te behandelen.
De dierenarts zal je kunnen vertellen wat de meest effectieve en passende behandeling is voor je hond, afhankelijk van welke soort mijt de oorzaak is.
Maak je geen zorgen…
Het woord schurft roept vaak beelden op van vieze, verwaarloosde dieren. Net zoals het heel gewoon is dat kinderen hoofdluis krijgen, is het heel gewoon dat een hond last krijgt van parasieten. Het zegt niks over jou als baasje.
Als je ziet dat je hond jeuk heeft, aan zijn huid kauwt en vacht verlies, moet je zo snel mogelijk een afspraak maken bij de dierenarts. Zoals altijd geldt dat hoe eerder je erbij bent, hoe groter de kans dat het makkelijk te behandelen is. Soms kan schurft een aanwijzing zijn dat er iets ernstigers aan de hand is. Deze kleine wezentjes kunnen jou en de dierenarts de kans geven om een veel groter probleem te ontdekken vóórdat het vervelende consequenties heeft. Bekijk het van de zonnige kant – zelfs schurft kan positief zijn!
Over de auteur
Jean Marie Bauhaus
Jean Marie Bauhaus is romanschrijfster van beroep en afkomstig uit Tulsa, Oklahoma (VS), waar ze heel wat artikelen over huisdieren schrijft voor haar blog.
Gecontroleerd door Dr. Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA en Dr. Emma Milne BVSc FRCVS