De gevaren van graszaadjes in de hondenvacht

Gepubliceerd door Dr. Emma Milne BVSc FRCVS
minuten leestijd

Een Golden Retriever nét voordat hij een gegooide bal vangt. De hond wijdt zijn volledige aandacht aan de bal

Bekijk voeding voor jouw huisdier

Bekijk voeding voor jouw huisdier

Bekijk voeding voor jouw huisdier

Het is altijd leuk om je hond te zien spelen in velden en weilanden, helemaal dol van de lente, maar er ligt een gevaar op de loer. Graszaadjes zijn pijlvormig en er zitten meerdere kleine scherpe blaadjes aan. Deze vorm is bijzonder geschikt om de zaadjes één bepaalde richting op te sturen. Als je een graszaadje tussen je vingers door probeert te bewegen, zal je merken dat het onmogelijk is het de 'verkeerde' kant op te duwen. Dat is allemaal prima wanneer een graszaadje in de grond of in de begroeiing terechtkomt, maar voor onze honden kan het een nachtmerrie zijn.

Wanneer honden door het gras rennen, hechten de zaadjes zich erg makkelijk aan hun vacht; vervolgens werken ze zich, dankzij hun puntige vorm, steeds verder naar binnen. De twee plekken waar graszaadjes de meeste problemen veroorzaken zijn de oren en de poten. Honden met harige hangoren, zoals Spaniëls, en honden met een halflange of lange vacht op de poten lopen het grootste risico.

Wanneer een graszaadje in de gehoorgang van je hond terechtkomt, zal het zich al snel verder naar binnen beginnen te werken. Dit is buitengewoon onprettig en je hond zal meestal heel duidelijke tekenen van ongemak laten zien, zoals schudden met zijn kop en krabben aan zijn oor. Als je dit gedrag vlak na het uitlaten opmerkt, controleer dan zijn oren of ga zo snel mogelijk naar de dierenarts. Als ze blijven zitten, zullen de graszaadjes zich uiteindelijk een weg naar binnen banen, dwars door het trommelvlies heen, en veel schade veroorzaken.

Graszaadjes zijn zo op één richting gefocust, dat ze zelfs door de huid heen kunnen breken en zich diep in het lichaam kunnen nestelen. Het komt vaak voor dat ze zich tussen de tenen terechtkomen. De zaadjes dringen door de huid heen en beginnen zich naar binnen te werken. Je kan je wel voorstellen hoe onprettig je hond zich hierbij voelt. Je zal zien dat hij zich voortdurende blijft likken waar het zaadje zich heeft ingegraven. De poot zal opzwellen en ontstoken en vaak ook geïnfecteerd raken; je hond zal misschien mank beginnen te lopen.

Wanneer je eenmaal bij de dierenarts bent, zal het zaadje in veel gevallen al helemaal binnengedrongen zijn en zich misschien al diep in het lichaam bevinden. 

Graszaadjes verwijderen uit de vacht

De dierenarts kan graszaadjes vaak uit de gehoorgang verwijderen zonder je hond te verdoven. We gebruiken een otoscoop - een holle loep met een lichtje om de oren te onderzoeken - en een lange forceps om het zaadje eruit te halen. Je hond zal ontzettend opgelucht zijn wanneer het zaadje eruit komt! Als het zich al een tijdje in het oor bevindt of als je hond veel pijn of een ontsteking heeft, kan verdoving noodzakelijk zijn.

Als graszaadjes de poten of andere delen van het lichaam gepenetreerd hebben, is verdoving of narcose noodzakelijk, plus goede pijnbestrijding. Graszaadjes kunnen heel moeilijk te vinden zijn als ze al ver op weg zijn. Ze kunnen tijdens hun reis ook uit elkaar vallen, zodat het erg moeilijk wordt om er zeker van te zijn dat alle deeltjes verwijderd zijn. Iedere dierenarts zal je vertellen dat het veel voldoening geeft om een intact graszaadje uit een opgezwollen voet of oor te halen!

Onderschat de gevaren van graszaadjes niet

Het zal je waarschijnlijk choqueren dat deze schijnbaar onschuldige kleine dingetjes bij honden de dood tot gevolg kunnen hebben. Als ze geïnhaleerd worden, kunnen ze zich een weg door de longen banen en fatale infecties veroorzaken. Wanneer ze zich eenmaal in het lichaam bevinden, kunnen ze na een tijdje bijna overal naartoe migreren.

Als je een harige hond hebt, is het een goed idee om zijn vacht gedurende de lente en de zomer kort te houden. Controleer na het uitlaten altijd het hele lichaam van je hond, ook onder de oorschelp, op graszaadjes. Deze simpele gewoonte kan je hond een hoop ongemak en jou een hoop tijd, geld en verdriet besparen.

Gecontroleerd door Dr. Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA